Kościół odpustowy Panny Marii Pomocnej Zapisać na mój portal W XVII wieku miejsce zaczęli odwiedzać pierwsi pątnicy. W ciągu dziesięciu lat na miejscu narodzenia chłopca Martina wybudowano kaplicę, a w ciągu krótkiego czasu doszło do co najmniej pięciu cudownych uzdrowień. W roku 1647, kiedy pod miasto nadciągnęli Szwedzi, mieszkańcy opuścili swe mienie i uciekli w góry.
Ciężarna żona miejscowego rzeźnika, Anna Tannheiser znalazła bezpieczne miejsce na górze zwanej Boży Dar. Tutaj przyszła na nią bóle porodowe. W tej potrzebie prosiła o pomoc Boga, a Matkę Boską o wstawiennictwo. 18 lipca urodziła syna Martina, z którym wkrótce powróciła do domu. Chłopiec przeżył życie jako szanowany człowiek – rajca swego miasta. W roku 1718 córka Tannheisera zleciła prudnickiemu malarzowi Szymonowi Schwarzerowi namalować obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i zawiesiła go na miejscu urodzenia ojca. W latach 1834-1841 z powodu coraz większej ilości wierzących została zastąpiona murowanym kościołem. Stopniowo z darów wierzących wybudowane zostały stacje drogi krzyżowej i dziesiątki kaplic i kapliczek. W roku 1955 zakazane zostały msze i pielgrzymki. W roku 1973, mimo protestów dostojników kościelnych, kościół zlikwidowano. W latach 1993-1995 wybudowano nowy kościół, który poświęcony został w roku 1995, a na miejscu pierwotnej, zniszczonej drogi krzyżowej została wybudowana nowa.
